Yaprağın Kaderi
Sonbaharın dilini mühürlediği ürkek yaprak,
Kahverengi haleti ruhiyemden kaçırma gözlerini...
Paylaşırım yağmurumu bir şartım var ancak,
Korkma ıslanmaktan,tut ellerimi.
Geçmişin izleri belli ki gölge yanıkların.
Çığlıkların düğüm düğüm alacakaranlık ıssızlığında...
Katıksız keşkelerse cansız pişmanlıkların,
Kır paslı tutsaklığını,doğan günün ufkunda.
Şuursuz ada rüzgarlarına esir iki dümensiz gemi,
Sonbaharı süpüren iki sıfat Özdemir Asaf'ca...
Ben platonik fırtınaya göğüs geren bir serseri,
Sen dalımda son yaprak,ağlıyorsun kanımca.
Sımsıkı sarıl bana,düşmek değil yaprağın kaderi.
Çöz düğümlerini haykır sol çekmecenden fırtınaya.
Irak olsun olsun bizden bütün rüzgar gülleri.
Haydi yeşer küçük kız,gülümse ilkbahara...
Mavi Koala
*** Yalnızı Durumları / Özdemir Asaf:
http://sozluk.sourtimes.or
This entry was posted
on 17 Aralık 2008 Çarşamba at 02:29.
You can skip to the end and leave a response.
»Yorum Gönder